Malapascua adası, Filipinler

Filipinler’deki favori yerim burası oldu. Etrafı yürüyerek 3 saatte dolaşabilinen bu ufak adada ömrümü geçirebilirmişim gibi geldi. Buraya ulaşmak meşakatli olduğu için turistik rotanın biraz dışında, bu sebeple bozulmamış. İnsanlar acaip içten, dar sokaklarından geçerken evlerini bahçelerini ve dolayısıyla az da olsa hayatlarını gözlemlemek mümkün. Hepsinde istisnasız müzik çalıyor, çoğunlukla amerikan müziği dinliyorlar. Hiç beklenmedik bir evde november rain duyunca çok şaşırdığımı hatırlıyorum!!

kilisenin sabah hali

Bir tane kilisesi var, burası halkın buluşma noktası, her türlü sosyalleşmeyi burada görmek mümkün. Bir sabah cenaze töreniyle başlayan gün, öğleden sonra kilisenin bahçesini dolduran çocukların önce ders sonra oyun alanına dönüşüyor. Akşam olunca da bütün yetişkinler giyinip süslenip burada buluşuyor, kilisenin bahçesinde başlayan parti sabah 3’e kadar sürüyor.

kilise avlusu, partiden hemen once

Meğer ayda bir kere bütün ada halkı bu partiyle bir araya geliyormuş. Koyu katolik olmalarına rağmen yobazlıktan epey uzak olmalarını çok kıskandım doğrusu. Bizde cami bahçesinde danslı parti verilse kim bilir neler olur.

2013 yılındaki tayfunda bu adadaki evlerin hemen hepsi yıkılmış, sokaklarında yürürken sürekli inşaat çalışmalarına rastladık, yoksulluklarının üstüne bir de doğal felaketlerin eklenmesi insanın içini burkuyor.

Her yerde fırtınada kırılmış palmiyeler var…

Ama dediğim gibi insanlar epey neşeli inadına, kendi cennetlerini kusurlarıyla kabul etmişler. Her gün inanılmaz bir gün batımı var, başka hiç bir yerde bu kadar efsanesini görmemiştim.

boyle bir guzellik olabilir mi?

Adanın her köşesine motor taksilerle gidiliyor, sizden başka kimsenin olmadığı pudra kumlu turkuaz sulu plajlar adanın her tarafında. Tabi şezlongtur, duştur, içecektir böyle şeyler yok, herseyinizi yanınızda götürmeniz gerekli. Popüler olan diğer birşey ise 5-6 kişi birleşip ufak bir tekne tutup adanın yakınlarındaki diğer küçük adalara tekne turları yapmak, bunlar epey keyifli barbekülü falan ama biz gitmedik adadaki yerler bize yetti.

Bu adaya gelen pek çok kişi buraya aslında dalış için geliyor. Ocak-Nisan arasında çekiç köpekbalıklarını, şansınız varsa okyanusların efsane kuşu Mantaları burada görmek mümkünmüş. Bizim ise Tresher shark denilen uzun kuyruklu köpek balıklarını görme şansımız oldu. Bu tür daha çok derinde takıldığından ve geceleri avlandığından çok rastlanan bir tip değilmiş. Buranın şöyle bir güzelliği var, yılın her zamanı sabah 9’dan önceki dalışlarda bu arkadaşları kesin görebiliyorsunuz. Uzun kuyrukları avlanmak için, kocaman gözleri ise gece görebilmek içinmiş.

tresher cove dalis merkezindeki cadirlar

Köpekbalığı dalışı için Tresher Cove dalış okuluyla anlaşıyoruz. Bir gece önceden adanın diğer ucundaki bu okulun yerine gidip bahçelerinde ücretsiz çadırda kalıyoruz. İlk defa köpekbalığı görmeyeceğiz ama yine de beni bir heyecan basıyor. Henüz hava aydınlanmadan kalkıyoruz, tatlı bir telaş içinde hazırlanıp günün ilk ışıklarında tekneyle açılıyoruz. Bu köpekbalıkları hergün aynı saatte aynı bölgede 30 metre derinlikte gözlemlenebiliyor. Burası onlar için temizlik istasyonuymuş, başka balıklar burada onların derisini hatta ağzının içini temizliyor bir taraftan da besleniyor, karşılıklı bir çıkar ilişkisi var 🙂 Siz nasıl diş fırçanızı yemiyorsunuz onlar da bu balıkları yemiyor!
Koyu mavi derinliğin içinden yavaşça gövdesini görüyorum, kuyruğu çok zarif, sürekli dairesel turlar atıyorlar, aynı anda iki üç tanesini gördüğümde benden mutlusu yok. Dalış lideri filipinli matrak bir adam, köpekbalığına beni işaret edip elini ağzına götürüp bunu ye gibi işaretler yapıyor. Benimse aklımdan son geçen şey korkmak tabi 🙂

Fikir vermesi için aşağıdaki video`yu izleyebilirsiniz

 Daha sonra da Gato adasında dalış yapıyoruz, içinden geçtiğimiz tünelin sonunda karanlıkta bekleyen köpekbalıklarına fener tutunca adam sen de der gibi arkalarını dönüveriyorlar, cool hayvanlar. Bu arada bir dalış 40 $dı, şnorkel kiralamak ise 1$.

Konaklama
Sandra villa hostel, bir oda; 430 peso(10$)
Standartlarınız çok yüksek değilse tavsiye ederim, ortamı çok güzeldi, adadaki yegane backpacker yeri.

Hostelde dövme yaptırırken ağrı kesici niyetine rom

Yeme içme

kalamar pilav

Kişi başı 4-5 $ biralı balıklı bir öğün yiyebilirsiniz. Hostelden yerel lokantaların tarifini alabilirsiniz.

Ulaşım

adaya ulasimi saglayan tekneler

 Cebu şehrin kuzey otobüs terminalinden Maya kasabasına giden otobüse biniliyor, giderken klimasız otobüse bindik, klimalıyla fiyat farkı yok gibi, iki kişilik koltukta 3 kişi oturuyorsunuz o yüzden klimalıya binmek mantıklı. Dönüşte 5 kişi olduğumuz için özel dolmuşa bindik, kliması olmasa da daha rahattı. Maya kasabasından tekneyle yarım saatlik yolculukla adaya geçtik, ama tekneye kadar kayığa binmek gerekiyor gelgit yüzünden yanaşamıyorlar, yani bir otobüs, iki kayık ve bir tekne yolculuğu yaparak adaya ulaştık.

teknede korkup altina kaciran kuzucuk

Tekneye kadar ulasimi saglayan kayiklar

 Klimasız otobüs cebu-maya:160 peso (3.5$)
İki kere kayık:40 peso (1$)
Tekne maya-malapascua: 80 peso (2$)

ada ici ulasim

Ada içinde ise bir dolardan aza istediğiniz yere motortaksiyle gidebilirsiniz.

Malapascua adası hiç hesapta yokken beni büyüledi, Boracay gibi aşırı turistik yerler yerine böyle bir yeri keşfedip bir hafta geçirdiğim için kendimi çok şanslı hissetim.