Nepal`den Hindistan`a geciş

Katmandu-Nepal’den Hindistan vizesi nasıl alınır ?

Bir haftaya yakın zaman gerekiyor, Katmandu`ya çakılı kalmak istemiyorsanız iyi planlamak gerekiyor. Bir de hayatında ilk defa vize başvurusu yapan batılı gençleri görüyorsunuz, neden vize almak zorundalar neden para veriyorlar isyan ediyorlar! Bu manzaradan çok keyif aldım doğrusu. Kendi ülkelerinin kredi kartı fotokopimize kadar istediğini söyleyince de şaşırıyorlar! 🙂

Konsolosluğa gitmeden en az bir gün önce internetten vize başvuru formu  doldurmak gerekiyor. Başvuru formunda hata yapmamak önemli, yoksa git gel derdi çıkabilir. Form doldurduktan sonra bir de basıyorsunuz. Formdaki fotoğraf kısmını elektronik ortamda yapıştırmaya gerek yok boş bırakılabilir. Bir de form numarasını bir kenara not etmek de fayda var.

1. Vize ofisi ziyareti:

Ertesi gün sabah saatlerinde hindistan konsolosluğunun hemen yanındaki vize ofisine gidiyor, sabah 9.3o da açılıyor. Cumartesi, pazar ve tatil günlerinde kapalı.

ihtiyacınız olan şeyler: 2 ye 2 bir adet foto, basılı form, pasaportun kimlik sayfası, Nepal vizesi sayfalarının birer kopyası, 4900 IRP vize ücreti.

Bankada sıra alır gibi cihazdan fiş alınıyor, gişede evraklar kontrol ediliyor, hersey okeyse yan gişede vize ücreti yatırılıyor, makbuz veriyorlar.

2.Vize ofisi ziyareti

Beş iş günü sonra sabahtan tekrar geliniyor, vize onayı çıkıp çıkmadığı öğreniliyor, herşey okeyse, makbuzu gösteriyorsunuz ve pasaportu veriyorsunuz.

3. ve son ziyaret

Ertesi gün akşam üzeri 5`te tekrar gidiliyor ve vizeye kavuşuluyor.

Hindistan-Nepal sinir kapisi

Hadi vize tamam, nepalden Hindistan- Varanasi`ye kara yoluyla nasıl geçtiğimizi de yazayım belki lazım olur. Katmandu yada Pokhara’dan Hindistan-Nepal sınırındaki Sunauli otobüsüne biniliyor. Biz sabah 6.30 turist otobüsünden 650 Nepal rupisine (6.5$) biletimizi aldık. Otobüsün indi bindi yapmayacağı ve çantaların bagaja konulacağı garantilerini aldık. Gerçek dünyada ise otobüs 5dkda bir durdu; indi bindi bir yana binen keçiler, keçilerin korkup ayağımızın altına  saklaması ayrı bir komediydi. Çantalar ise otobüsün üzerine atıldı, iple bağlamak filan yok, 7 saatlik acaip virajlı uçurumlu yollarda hoplaya hoplaya gittiler. Eski ama süslü otobüsümüzün müzikleri son ses hint şarkılarıydı, ahulu kadın sesleri ve düetleri eşliğinde pencereden kusanlarin sesleri birbirine karışıyordu. Bu yolculuk asla unutulmaz efsane herkese tavsiye ederim !

Sunauli`de inince rikşacılar (3 tekerli bisiklet, arkada oturma yeri var) etrafımızı sardı, iyi bir pazarlık sonrası 400 Nepal rupisine (2.5 $) sınırı geçirmeleri icin anlaştık.

nepal sinir kapisi

Nepal gümrük kapısında çıkış işlemlerini yaptıktan sonra sınırı geçtik. Nepal gümrüğünün hindistan gümrüğüne göre farkı, iki ülke arasındaki değişimin habercisi gibiydi!

hindistan sinir kapisi

Hindistan tarafında giriş işlemlerini yaptık. Aynı yol üstünde 2 dk yürüyünce Gorakpur otobuslerini görüyorsunuz. Otobüse ulaşıncaya kadar bir sürü insan arabasıyla götürme teklifi yapıyor, öyle bir seçenek de var. Otobüs ücreti 90 IRP (1.5$). 3 saat süren çılgın bir yolculuk sonrası hayatta gördüğüm en pis şehir olan Gorakpur`a ulaştık. Varanasi trenini daha önce cleartrip sitesinden almıştık, 3 saatlik bir bekleme sonrası trene bindik. Sunauli`den direk Varanasi`ye otobüsler varmış, ama Hindistan`da minimum otobüs max tren yolunu tercih ettik, tren sleeper sınıfı otobüsten daha ucuz oluyor daha da önemlisi tren daha güvenli.

Hindistana nepalden geçtiğimiz için çok büyük şok olmaz, kültüre biraz aşina olurum diye düşünüyordum ama hindistan yine de bir şok etkisi yarattı. İlk giriş yaptığımız yer olan gorakpur hindistanda gördüğüm en  pis ve kaotik yer oldu. Ülke içinde güneye indikçe şartlar düzeldi ama ilk intiba unutulmadı.

Yerlerde yatan ölü mü diri mi belli olmayan insanlar, hayatında ne kendisi ne de kıyafetleri hic yıkanmamış gibi görünen insanlar, sehrin en merkezi yeri olan tren istasyonunun önünde tuvaletini yapan insanlar, vızır vızır araba yollarının yanında tek başına gezinen çocuklar…girdigimiz lokantada servis yapan çocuğun yırtık kıyafetleri, kara ayakları… Gorakpur`daki ilk iki saat içim düğümlendi ne düşüneceğimi bilemedim.